Portrait of a Doll Maker

Anouk De Groote, mijn vriendin en getalenteerde poppenmaakster (@pantovola.art), poseerde voor mij tussen de vervallen muren van een verlaten boerderij op het Belgische platteland.

Tijdens de fotoshoot viel het licht op haar jurk en haar huid als op een schilderij van Caravaggio. Het viel me op hoe perfect haar handen, het belangrijkste gereedschap voor haar vakmanschap, waren: geen snijwonden, geen eeltplekken, geen spoor van een scheur. Ik word verliefd op de details die ik zie in de mensen die ik portretteer. Ze vertellen zoveel over iemands verhaal. Net als onze huid... het biologische archief van onze gewoonten en keuzes.

Littekens zijn als hoofdstukken die ongewenste eindes vertellen. Rimpels, als bewakers van onze leerervaringen, woekeren waar we het meest uitdrukken wie we zijn. De huid, het grootste orgaan van ons lichaam, wordt zelden als zodanig beschouwd. In mijn foto's spelen de teint en de kleur ervan met het licht om een menselijk landschap te creëren waarvan het moeilijk is je blik af te wenden.